woensdag 16 juni 2010

Dag 11: Zion

92F

Ook vandaag waren we weer vroeg op (7.00 uur). Op het gemakje gegeten en aangekleed en om 8.30 waren we in Zion. Hier de shuttlebus gepakt naar Angels Landing. In de bus zaten we naast Amerikanen en de man begint tegen Julian te praten (dat is hier heel normaal). Na een tijdje kletsen draait zijn vrouw om en vraagt: ’Do I hear a dutch accent?’ Haar ouders kwamen uit Nederland en zijn 50 jaar geleden geëmigreerd naar Amerika, maar spraken nog steeds met dat Nederlandse accent. De man en vrouw waren ook al verschillende keren in Nederland geweest en hadden diverse toeristische attracties bezocht die wij nog nooit hebben gezien (Kinderdijk, Keukenhof), zoals heel veel Amerikanen die we hier spreken nog nooit een stap in een Nationaal Park hebben gezet. Na een gezellig gesprek (en een tot ziens) stappen we uit bij The Grotto. Omdat we hier vroeg zijn, lopen we grote gedeelten lekker in de schaduw. Het eerste deel van de wandeling gaat een beetje berg op, daarna nog een stukkie steiler, vervolgens komt de Wiggly, dat is een stuk met een haarspeldbocht vervolgens 15 meter pad, weer een haarspeldbocht, etc. In totaal een stuk of 20 haarspeldbochten. Je komt vervolgens uit bij Scouts Outlook. Veel mensen lopen deze wandeling tot hier. Eigenlijk waren we al verbaasd dat we zo snel (50 minuten) bij Scouts Outlook waren, we hadden verwacht dat het verder lopen was. Hierna begint Angels Landing, een grote rots met links en rechts afgronden en hier kun je omhoog klimmen. Op sommige stukken zijn stalen kabels gespannen zodat je je hieraan kan optrekken en vasthouden zodat je de afgrond niet invalt! Na even een broodje en banaan te hebben gegeten zijn we aan de klim begonnen. Ongeveer halverwege kwamen we Nederlanders tegen (tot nu toe nog maar 3 Nederlandse stellen/families gezien/gehoord, een unicum!) en zijn we een stukje samen op geklommen. Het was geen echte moeilijke klim maar wel inspannend. De klim was zeker de moeite waard. Bovenop heb je een 360 graden uitzicht over Zion, geweldig! Na wat gegeten en gedronken te hebben en van het uitzicht te hebben genoten, zijn we weer aan de afdaling begonnen. Dat is toch een stuk lastiger (voor de knieën). Uiteindelijk hebben we er dik 3 uur over gedaan, dus vergeleken met de wandeling in Yosemite, een eitje!
Toen we aankwamen bij de bushalte kwam de shuttle net aanrijden, hebben wij even geluk (alhoewel de shuttles echt af en aanrijden, dus je hoeft nooit lang te wachten). We hebben de bus terug naar het Visitor Centre genomen en toen met de auto weer terug naar onze hotelkamer. Hier was de tip voor de kamermeisjes al wel weggehaald, maar de kamer nog niet schoongemaakt! Ze waren denk ik met lunchpauze. Daarom meteen onze zwemkleding aangetrokken en zijn we naar het zwembad gegaan. Hier lekker gerelaxed. Het zwembad was best redelijk groot en er was ook nog een jaccuzi, heerlijk warm dus goed voor de vermoeide spieren!
We hebben daarnet lekker pizza gehaald en zometeen begint game 6. We hopen dat Celtics vandaag kampioen worden!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten