De laatste twee dagen

110F

Zo, nog even een laatste krabbel. We zitten op dit moment in het Radisson Airport North hotel in Phoenix en hebben net de auto ingeleverd. Die zullen we missen als we thuis weer in onze Peugeot/Fiësta stappen! We hebben ruim 2800 miles (4500 km) gereden met deze heerlijke auto.

Gisteren zijn we van Sedona via Watson Lake Park (via een hele mooie bergweg) richting Phoenix gereden. Bij Watson Lake Park hebben we even lekker gezeten en een broodje (subway) gegeten. Een leuk meer met veel krabben/ kreeften/ vogels/etc.

We hebben het de laatste 2 dagen erg warm gehad, net of er constant een warme fohn aanstaat. Vandaag was gemiddeld 110F, maar we hebben het ook 113F (45C) zien worden. Wel beter uit te houden dan in Nederland, want de luchtvochtigheid is erg laag.

Vanochtend nog even lekker gerelaxt bij het zwembad van het Double Tree Paridise Valley Resort. We hoefden hier pas om 12 uur uit te checken. Daarna hebben we nog even een paar winkels bezocht om de laatste centen uit te geven (Borders, Wal-mart, Arizona Mills Outlet)!

Het is nu 21.00 uur en de wekker gaat morgen om 6.00 uur, we gaan dan even douchen en ontbijten en nemen de shuttle van 7.00 uur naar het vliegveld (5 minuten hiervandaan). Als alles goed gaat, vliegen we om 8.55 uur en zijn we (met een tussenstop in Philadelphia) om 8.00 uur de volgende dag (1 juli) weer in Nederland (of eigenlijk Brussel) waar Jan ons komt halen.

Bedankt voor het meelezen en jullie mailtjes/smsjes/reacties. Erg leuk om te horen dat jullie hebben meegelezen.

Happy Birthday

Vandaag zijn Saskia en Shanice jarig.

Van harte gefeliciteerd vanuit Sedona! Maak er een leuke dag van. Gelukkig is het in Nederland nu ook lekker weer.

Liefs, Julian en Nicoline

Dag 23: Sedona

98F

Vandaag stond de jeep tour op de agenda! Het was erg leuk! Samen met 5 anderen en een gids hebben we de Broken Arrow tour gedaan. Nou ja, en met nog heel veel andere toeristen! Rondom ons reden nl. nog 3 andere jeeps. Aan de ene kant erg leuk omdat je dan kon zien hoe schuin je wel niet ging, aan de andere kant is het natuurlijk wel massa-toerisme. Toen we aan het begin van de tour kwamen, lag er een grote rotsblok midden op de weg. We vonden het prachtig dat we hier overheen konden. Haha, maar dat was nog maar het begin. We schommelden naar onze eerste stop. Deze was boven op een rots (waar we inderdaad gewoon met de auto op reden) en die werd de ‘submarine’ genoemd. Het was een grote rots met een bult aan de voor-en achterkant en hierdoor een beetje op een onderzeeër leek. Hier heeft de gids uitgelegd hoe de rotsen ontstaan zijn en heeft hij laten zien waar we nog naar toe zouden rijden. We kwamen af en toe steile hellingen en grote rotsblokken tegen, maar dat was geen probleem voor onze jeep. Bij de tweede stop stond nog een aguave-plant die in bloei stond. Hier hebben we ook een groepsfoto voor de jeep gemaakt. We zouden nu beginnen aan het laatste en meest steile stuk, en dat hebben we geweten! Het was erg leuk en sommige stukken waren echt 45 graden naar beneden. Ongelofelijk dat je daar kunt rijden met een auto! Eén van de stukken noemen ze ‘road of no return’, nou we hadden daar inderdaad niet terug gekund.

Dag 22: Van Flagstaff naar Sedona

95F

Via de 89a zijn we van Flagstaff naar Sedona gereden. Dat is slechts 30 mijl, maar in temperatuur scheelt het zo’n 20F. Dus we gingen van 75F naar 95F, dat was weer even wennen. Het begin van de route gaat via switchbacks naar beneden. Een route via heel veel bos (dat zijn we niet meer gewend na het rotsige Utah). Er zijn op dit moment trouwens bosbranden in de omgeving (vnml. het noordoosten van Flagstaff), maar daar hebben we geen last van gehad. Onderweg kwamen we nog langs Slide Rock State Park, maar daar stond een behoorlijke file voor, dus zijn we maar doorgereden. In Sedona zijn we nog even naar de Chapel of the Holy Cross geweest. Dit is een kapel die in de rotsen is gebouwd.
Daarna hebben we eigenlijk een beetje doelloos rondgereden, want elke plek waar we wilden lunchen stond dat je een Red Rock Pass nodig had om daar te mogen parkeren. En die hadden we niet! Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij Red Rock State Park. Hier hebben we een kleine wandeling gemaakt en onze broodjes op een bruggetje boven een beekje (in de schaduw) opgegeten. Alleen zat ik daar niet zo heel erg rustig. Bij het Visitor centre stond nl een bordje: Natural habitat of rattlesnakes and tarantulas… Beren vind ik niet erg, maar slangen en spinnen, daar heb ik het niet op! Dus bij elk geluidje en ritseltje zat ik ongeveer op Julians nek!
’s Middags nog even lekker gerelaxt bij het zwembad en daarna een heerlijke salade gegeten in Sedona. Ook hebben we de Broken Arrow tour bij Pink Jeep Tours gereserveerd voor morgenmiddag.

Dag 21: Van Grand Canyon - Flagstaff

80F

Toen we vanochtend wakker werden (gelukkig koelde het 's avonds af dus het was redelijk vol te houden in de cabin), hadden we een paar regendruppels! Eigenlijk was het dus perfect weer om te wandelen, maar we zijn bij ons besluit gebleven en zijn de Grand Canyon niet ingewandeld. We hebben op het gemakje ontbeten en zijn nog even naar Mather point gegaan voor een paar foto’s. Daarna zijn we via Valle en het planes of fame museum naar Flagstaff gereden. We zijn heel even binnen geweest bij het planes of fames musuem. Het was er een drukke bedoening, want men was bezig met de voorbereidingen voor een vliegshow voor morgen. Die zouden we dus missen, maar het was wel leuk om daar even rond te lopen. Ze waren bezig met een testvlucht met een oude Mustang (nee, ik weet helemaal niets van vliegtuigen, maar dat werd ons verteld!) en alle andere vliegtuigen werden flink opgepoetst. Daarna doorgereden naar Flagstaff. Omdat we nog een beetje te vroeg waren voor het hotel, zijn we even naar de Flagstaff Mall gereden, maar dat was niet echt ons ding. Om een uurtje of drie hebben we ingecheckt en hebben we even gerelaxt op de hotelkamer. Om half vijf zijn we naar de bioscoop geweest en hebben hier naar Knight and Day met Cameron Diaz en Tom Cruise geweest. Een actie comedy, wij vonden hem erg vermakelijk. Hij werd bij de reviews een beetje afgekraakt, maar ja een actie comedy moet ook een beetje dat ‘niet bij nadenken-lekker kijken’ gevoel geven. Dus volgens ons een aanrader! Het was vandaag de hele dag zwaar bewolkt, maar toen we uit de bios kwamen was de lucht weer helemaal blauw.
Vanavond een heerlijke steak bij Sizzlers gegeten. Dat is toch wel één van onze favoriete tenten in Amerika, helaas nog maar de eerste die we zijn tegengekomen

Dag 20: Van Page naar Grand Canyon

91F

Vanochtend op weg gegaan naar de Lower Antelope Canyon. In 2004 hebben we de Upper bezocht en dat was één van de hoogtepunten van onze vakantie. We hadden gehoopt dat we de canyon in konden zonder gids, maar er waren helaas alleen guided tours. We hebben toen even staan twijfelen of we wel of niet zouden gaan. Uiteindelijk toch maar besloten om het wel te doen, want we wilden er achteraf geen spijt hebben. Dus toch maar tickets gekocht en dat was een goede keuze! Ze zagen ons statief en kregen toen meteen een soort Photo pass mee. Hiermee mochten we langer in de canyon blijven en we hoefden de groep niet te volgen. In de canyon zou een man (Sam) staan die ons tips kon geven voor mooie fotospots. Dus uiteindelijk konden we toch ons eigen tempo bepalen. Ook de Lower canyon vonden we erg mooi. We waren ook op een mooi tijdstip (start van de tour om 10.00) want op een gegeven moment kwam er op één plek in de canyon 3 lichtstralen tot de grond, prachtig! Na lekker op ons gemakje al het moois bekeken te hebben, zijn we doorgereden naar Horseshoebend. Dit is een uitkijkpunt waar je in een kwartiertje naar toe wandelt. We waren bang dat het veel op Goosenecks zou lijken, maar we zijn toch blij dat we de wandeling hebben gemaakt, want die twee zijn eigenlijk niet echt te vergelijken. Het water was erg helder, we vonden dit uitkijkpunt eigenlijk mooier dan Goosenecks. Vervolgens begonnen aan de rit naar de Grand Canyon. Bij Cameron zijn we nog even gestopt bij de Trading Post (hier was het inmiddels 104F, erg warm) voor een broodje. Daarna onze route vervolgd en op een radiozender kwamen nog even wat klassiekertjes uit de jaren 60/70 langs (Elvis, Jerry Lewis, Chuck Berry, Rightious Brothers, en nog veel meer). We kunnen hier echt weinig zenders goed ontvangen via de radio, dat is wel jammer.
De Grand Canyon zijn we ingereden via de oostingang en we hebben bij een paar punten nog even van het uitzicht genoten. Rond een uur of vier zijn we gaan inchecken. Er stond al een behoorlijke rij, maar het ging best snel. We slapen in Maswik Lodge en hebben een soort van vierkante cabin waar 4 huisjes inzitten. Er is helaas geen airco, alleen een fan. We hebben wel een douche en toilet. Het is erg warm in de cabin dus we zetten alle ramen open en halen iets te eten. Julian kijkt nog even een stukje van de NBA 2010 Draft en rond half zes lopen we naar het beginpunt van de westrim. Je kunt de westrim alleen bereiken met een shuttlebus. We zijn met de bus naar Mohavi point gegaan en hebben hier op het gemakje rondgelopen en een aantal foto’s gemaakt. Het is vandaag wederom onbewolkt, dus lastig om een zonsondergang te fotograferen. Daarna nog even met de bus naar Hopi point. Hopi point is een bekende plek om de zonsondergang te fotograferen, dus we waren hier niet alleen! Vervolgens weer terug met de bus naar de Village. Omdat we alleen een hotdog hadden gegeten, heeft Julian nog een burrito gehaald en heb ik nog wat salsa en chips gehaald. Dat smaakte goed! Nu zitten we een herhaling van de wedstrijd Nederland – Cameroen te kijken. Omdat de wedstrijd voor ons middag op de dag werd uitgezonden, konden we niet kijken. Gelukkig heeft Karin ons op de hoogte gehouden van de scores.

We hebben overigens besloten om morgen niet de Grand Canyon in te wandelen. Het is erg warm en we hebben geen zin om dan omhoog te wandelen. Dus we gaan morgen nog even op het gemakje bij de rim kijken en gaan dan richting Flagstaff.

Dag 19: Page

98F

Vandaag hebben we een speedboot gehuurd. Het was hartstikke leuk! Hier in Amerika krijg je zo’n boot gewoon mee, terwijl je in Nederland een vaarbewijs nodig hebt. We wilden wel eens weten hoe dat voelt op zo’n snelle boot, dus hebben we deze kans gepakt. Het weer was vandaag weer super: alleen maar zon. We zijn naar Antelope Point Marina gereden en hebben onze auto daar geparkeerd. Het was even zoeken waar we nu heen moesten, want dit stond niet duidelijk aangegeven. Toen we het uiteindelijk hadden gevonden, moesten we nog geen 500 meter lopen naar het begin van de haven over een soort van steiger. Hier reden van die golfkarretjes af en aan om mensen van de kant naar de bootverhuur te brengen, typisch Amerikaans: ze hebben overal baantjes voor gecreëerd (wij hebben natuurlijk gewoon gelopen!). We hebben ons gemeld en we konden kiezen tussen een skiboat of een deck cruiser. De skiboat was iets duurder, maar die ging dan ook veel harder, daarom hebben we voor de skiboat gekozen! We hadden de boot voor 2 uur gehuurd. We werden naar onze boot gebracht en er werd gevraagd of we ervaring hadden (nee dus). Toen kregen we een zeer korte uitleg over de knoppen en hoe we moesten varen en toen mochten we gaan! Niks geen uitgebreide instructie of uitleg waarbij iemand het voordeed, nee hoor: you’re all set to go! Julian had net de boot van de steiger afgevaren en toen was de instructeur zijn clipboard vergeten… Nou dan is het best lastig om weer terug te gaan. Het is niet makkelijk om de boot te besturen als je heel zachtjes vaart. Maar goed, het is gelukt. De haven uit mochten we nog geen golven maken dus moesten we erg langzaam varen. Daarna mocht de power erop! In het begin was het nog een beetje onwennig, maar Julian kreeg de smaak goed te pakken en binnen 10 minuten leek hij wel een ervaren kapitein die over het water zwierde! In het begin ben ik wel meteen mijn t-shirt verloren… we gingen opeens erg snel en hadden niet al onze spullen opgeborgen, dus mijn t-shirt ging de lucht in en vervolgens het water. Eerst zagen we hem nog wel liggen, dus zijn we omgedraaid, maar daarna zagen we m niet meer, dus helaas pindakaas.
Ik heb ook nog even achter het stuur gezeten. In het begin vond ik het eng, maar dat komt omdat de boot erg snel reageert en als je langzaam vaart dan lijkt het net of je de verkeerde kant op gaat. Dus gas erop en alles kwam goed! We zijn eerst een stukje de Navajo Canyon ingevaren en toen nog een stukje de andere kant op. Af en toe even stil gelegen om wat te eten en te zwemmen, maar verder lekker gecruised! Om 2 uur de boot weer ingeleverd en terug gegaan naar het hotel. Daar om een andere kamer gevraagd omdat de airco lekte. Vervolgens heb ik nog even lekker bij het zwembad gelegen en heeft Julian nog wat geïnternet. We hebben net gegeten, een ijsje gehaald en kijken nu lekker een beetje tv en werken het verslag bij. Morgen gaan we richting de Grand Canyon.