maandag 7 juni 2010

Dag 1: Goed aangekomen

Vanochtend vroeg opgestaan (5.45 uur), snel gedoucht en de laatste spulletjes ingepakt. De koffers wegen nu al 23 kg, dat wordt wat voor de terugweg! Saskia is keurig op het afgesproken tijdstip op de Bastion, maar wij zijn natuurlijk nog niet klaar. Uiteindelijk rijden we om 6.45 richting Brussel. Het is lekker rustig op de weg en we hebben geen oponthoud. Wat heerlijk om voor de deur af te worden gezet. Op de kiss&ride nemen we afscheid en gaan we naar de vertrekhal. We kunnen al inchecken en gaan in de rij staan. Er lopen in de rij al een aantal medewerkers rond die je paspoort controleren en de bekende veiligheidsvragen stellen. Je merkt dat het echt een formaliteit is, want ze wacht het antwoord bijna niet af. Na een klein half uurtje zijn we al aan de beurt, de esta-aanvraag is goed binnengekomen dus we krijgen onze tickets en leveren de koffers in. Bij de douane staat een langere rij, maar ook daar zijn we binnen een half uurtje doorheen. Nicoline koopt hier nog even een nieuw zomers geurtje (gezien in Sardinie, touch of pink van Lacoste). We zijn nog maar net door de handbagagecontrole als we al een sms van Saskia krijgen dat ze al weer thuis is. We halen nog even een thee/koffie en wat te eten en dan begint het boarden al. We vertrekken precies op tijd. Julian heeft wat geslapen en Nicoline kijkt 2 films (al wat oudere films en echte chick films). We komen een half uur eerder dan gepland aan op Philadelphia. Het is gelukkig rustig bij de douane. Hier geven we onze vingerafdrukken en maken ze een foto. De dame is erg aardig, ze stelt een aantal vragen en we mogen door. Nu is het wachten op onze koffers. Als we die hebben, lopen we een klein stukje verder en moeten we ze weer inleveren. We hebben bijna 2 uur tot onze volgende vlucht. We lopen eerst naar de gate en halen daar een hotdog met friet en een fruitsalade. In de fruitsalde vinden we een (dode) vlieg, bahbah. Meteen omgeruild voor een andere, maar het smaakt toch niet zo lekker meer… Na een dik uur begint het boarden weer. We hadden een prachtig zicht op een deel van Death Valley en de besneeuwde bergen van Kings Canyon en op de voorsteden van San Francisco. Ook hier kwamen we weer een half uur eerder dan gepland aan op het vliegveld. Na de koffers weer opgepikt te hebben (ja, ze zijn er allebei!), lopen we naar de Airtrain die ons naar Alamo brengt. De man is erg aardig en probeert ons niet zo veel aan te smeren. We mogen door naar de parkeergarage en kunnen hier kiezen uit een 6-tal auto’s. We waren nog een beetje aan het twijfelen (er stonden een aantal dodges en wat oudere jeeps) toen er nog een auto werd neergezet: een redelijke nieuwe grand Jeep Cherokee 4x4 (met 18.500 miles op de teller). Nu was de keuze snel gemaakt! Met onze nieuwe bak (met nummerbord uit Missouri) kunnen we naar de uitgang rijden. Hier noteren ze onze gegeven en gaan we op weg naar San Francisco. Het is hier prachtig weer. Het is een klein half uur rijden naar down town. We moeten even zoeken, maar hebben ons huis voor de komende 2 dagen snel gevonden. We slapen bij John Duggan, een oud-basketballer van Eiffel. Hij is zelf niet thuis, maar heeft de sleutel voor ons achtergelaten. Het souterrain is voor ons. Het ziet er prachtig uit. Een heerlijk groot bed, met veel kussens (heerlijk amerikaans), een mooie badkamer met douche en bad en een keuken. De auto kunnen we in de supergrote garage zetten. Heerlijk, dat is nog eens een lekker plekje voor onze eerste 2 dagen. Het is nu inmiddels zes uur ’s ochtends in Nederland en 21 uur in SF. We gaan lekker douchen en proberen de tijd nog een beetje te rekken voordat we gaan slapen. Maar tegen 22 uur liggen we toch echt al te maffen! Een foto van de auto volgt binnenkort.

2 opmerkingen:

  1. Wat een gezellig verslag al!
    Ik keek er naar uit om iets te horen, buitenom onze gezellige sms'jes.Dat is nog eens een leuk adres om te onthouden bij John. Wie weet gaan wij ook nog eens terug naar S-F.We worden weer helemaal aangestoken door jullie virus.
    Zo'n auto moet toch een heerlijkheid zijn en het valt daar niet op. Hier zouden we het patserig vinden. Nou, vakantiegangers, zet hem op en nog veel plezier!
    x mam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha nico en julian,
    veel plezier in de states he.....ik werk me straks wel in het zweet bij hans hoor....gaan jullie maar lekker op je (welverdiende) luie gat zitten !!
    groetjes ilse

    BeantwoordenVerwijderen